Ons clublid en penningmeester Peter van Rosmalen fietst inmiddels alweer heel wat jaartjes bij onze club. Altijd is hij in voor een nieuwe uitdaging en hij heeft onlangs een monstertocht volbracht van 503 km, een prestatie van formaat die niet veel mensen hem na kunnen of zullen doen. Dit mag natuurlijk niet onbesproken blijven en de enige die het verhaal goed kan vertellen is hij natuurlijk zelf. TC de Batauwers heeft hem gevraagd een stukje hierover te schrijven en dat heeft hij met verve gedaan. Hieronder zijn relaas:
Nadat ik in 2021 (360 km) en in 2022 (420 km) heb gereden was de vraag: wat wordt je uitdaging in 2023? Eigenlijk hoefde ik daar niet lang over na te denken en de uitdaging was geboren, 500 km binnen 24 uur afleggen. Een enkel belletje met Eric Stolwijk om te vragen of hij een route voor mij in elkaar kon knutselen was voldoende en de voorbereiding kon beginnen. De uitgangspunten voor de route waren richting Noord-Holland en via de Flevopolder weer terug naar Tiel. De laatste jaren heb ik redelijk wat kilometers gemaakt om de uitdaging aan te gaan en als het in het koppie dan ook nog goed zit dan moet dit goed komen. Mensen die mij wat beter kennen weten dat 'opgeven is geen optie' mijn motto is, gewoon blijven trappen en je komt vanzelf aan de finish. En dan moet je een datum gaan plannen om de rit te gaan rijden onder ideale omstandigheden als het even kan.
Bij mijn fietsmaatjes was de belangstelling ook redelijk aanwezig, sommige wilden 100 km mee en een ander stelde voor om de laatste 50 km met mij mee te rijden en zo kwamen er allerlei voorstellen binnen om de uitdaging tot een geslaagde dag te maken. Maar ik dacht: het is mijn uitdaging en deze ga ik solorijden. Maar er was één aanbieding die ik niet kon afslaan en die was van Ed van Kooten. Hij wilde voor de verzorging gaan zorgen en jawel 24 uur lang! Zonder Ed van Kooten was deze uitdaging zeker niet goed gekomen en daarom ben ik Ed ook dankbaar voor deze geweldige dag die we samen hebben beleefd.
En dan is het zover op vrijdag 07-07-2023 om 00.01 uur begin ik onder toeziend oog van mijn fietsmaten en mijn liefhebbende vrouw aan de uitdaging. 
Na de eerste 100 kilometer in het donker was de eerste stop bij Ter Aar. En dan staat Ed daar met een tafeltje, stoel en dekentje want je zal het maar koud krijgen. Na wat eten en drinken gaan we snel weer verder want de temperatuur is op dit moment nog prima om wat kilometers te maken voordat het echt warm gaat worden. Na ongeveer 150 km sta ik bij de pont van Velsen om van Velsen Zuid naar Velsen Noord te komen het is dan inmiddels 06.00 uur in de ochtend. Rond 08.00 uur kom ik dan bij Callantsoog aan en zitten de eerste 200 km erop. Hier houden we samen weer een pauze en genieten van alles wat we op dat moment zien en meemaken. Ik rijd weer verder richting Den Helder (235 km) en spreek met Ed af dat weer stoppen rond de 300 km. Maar dan kom ik toch even in wat zwaarder weer te zitten en de wind begint mijn grootste vijand te worden. Ik besluit om niet te vechten tegen de wind omdat er nog heel wat km gemaakt moeten gaan worden en rijd met een gangetje van rond de 24 km per uur richting Schagen/Medemblik. En niet bij de 300 km is de volgende stop maar rond de 260 km. Ik had weer extra drinken en eten nodig om tot de 300 km te komen. Uiteindelijk stoppen we rond de 320 km en eten een uitsmijter in Westwoud.
Inmiddels is de temperatuur aardig opgelopen en is het blijven drinken van groot belang, en waar ik dat nodig had was Ed weer op het juiste moment aanwezig. De volgende stop is in Almere Haven en de tijd begint te dringen, rond 19.00 uur komen we in Nijkerk aan en zoekt Ed weer een mooie locatie voor zijn tafeltje dekje.
Ik voel mij de gehele dag een beetje prof die op al zijn wenken bediend wordt en alleen maar hoef te trappen. Inmiddels beginnen bij Ed de telefoontjes binnen te komen, gaat hij het halen, hoe is het met hem en zelfs hoe laat zijn jullie binnen. Na een 20 minuten pauze is het tijd voor de laatste 80 km en ik moet zeggen die gingen eigenlijk best wel lekker. Op een geven moment was ik mijn verzorger even kwijt totdat hij er ineens weer was met echt een heerlijk broodje croquet en wat was dat heerlijk.
Om 21.45 uur houden we onze laatste stop bij de brug van Heteren en kan ik gaan beginnen aan de laatste 35 km. En dan rijd je in een tempo van 30+ per uur richting de Tiel om daar rond 23.00 uur aan te komen. 
En ja dan word zelfs ik een beetje emotioneel van wat ik gepresteerd heb en van de mooie ontvangst. Nadat we gezamenlijk nog wat hebben gedronken en even al het zweet heb afgespoeld kan ik rond 00.30 uur beginnen aan mijn wel verdiende rust.
Wat is dit een mooie ervaring geweest met dank aan Eric Stolwijk die weer een mooie route heeft gemaakt en Ed van Kooten die 24 uur aan mijn zijde is geweest en alle verzorging super heeft gedaan. Natuurlijk vergeet ik mijn fietsmaten niet te bedanken die zowel bij vertrek en aankomst aanwezig waren, en mijn vrouw die altijd heel dicht betrokken is bij mijn grote hobby en zorgt voor een hapje en drankje.
