Afgelopen zondag stonden er flink wat fietsers aan de start, zeker gezien de tijd van het jaar. We zitten tenslotte midden in de vakantieperiode. De A-groep ging, onder de bezielende leiding van wegkapitein Alexander richting Berg en Dal om ook nog wat hoogtemeters te maken, terwijl de B groep richting de Kromme Giessen koos, onder leiding van wegkapitein Eric. Helaas had zich wederom niemand zich gemeld voor de C groep moest de wegkapitein van dienst voor deze groep noodgedwongen met de B groep meerijden. Geen straf natuurlijk, maar jammer dat er voor de C groep niet meer animo is.

Met 11 man gingen we op pad en tot aan Est ging het eigenlijk prima, maar daar vergaten de mannen op kop op hun GPS te kijken en reden we dus verkeerd. Nog redelijk dicht bij huis en daardoor bekend met de omgeving konden we vrij snel de route weer oppakken. Er stond nog niet al teveel wind, dus daar hadden we weinig last van en lag het tempo aan de hoge kant voor de B-groep. Gelukkig kon iedereen makkelijk volgen en er werd nog volop gepraat, dus met dat tempo zat het wel goed.

Na zo'n 40 km kreeg Henri een lekke band en moest er gesleuteld worden. Gelukkig maar twee man die Henri assisteerden, want de rest stond een stukje verder te keuvelen. Als zo'n hele groep zich gaat bemoeien met het wisselen van een binnenband, dan komt er meestal niet zoveel van terecht. Henri kreeg wel de tip om tubeless te gaan rijden, want dan wordt het lek automatisch gedicht na een lek. Dat dit niet altijd zo is werd in deel twee van deze rit duidelijk........

Eric had een mooie koffielocatie uitgezocht en besproken, Maria Johanna hoeve in Noordeloos. Onder een overkapping zaten we heerlijk in de schaduw met uitzicht over een golfbaan. Duidelijk een van de betere locaties! Eric was zo vriendelijk om alles af te rekenen en ons een Tikkie te sturen. Eigenlijk wel zo makkelijk en veel minder gedoe voor het personeel.

De terugweg was gelukkig wind mee en dat was ook wel te merken aan het tempo, want langs het kanaal bij Meerkerk tikten we bij vlagen de 40 km/h aan. Het tempo zou de hele weg hoog blijven en niet iedereen was daar even blij mee. Gelukkig bleken de geuitte zorgen hierover ongegrond en kon iedereen het goed volgen tot de finish.

Ook Andre reed lek, maar hij reed gelukkig wel tubeless. Zijn band werd alleen wat zachter en uit voorzorg toch maar even gestopt om er wat lucht bij te pompen. Helaas kon de latex deze druk niet handelen en liep de band toch weer leeg, waardoor Andre  genoodzaakt was om een binnenband te plaatsen. Helaas blijkt tubeless voor een racefiets niet altijd goed te werken, dus is het zaak om toch altijd een binnenbandje bij je te hebben. Ook zorgen de verschillende merken latex niet altijd voor het beoogde resultaat, dus het kan zomaar zijn dat Andre niet de juiste latex (voor een racefiets) in zijn band had zitten.

Het blad 'Fiets' heeft een tijd geleden allerlei verschillende latex merken getest en je ziet toch wel heel wisselende resultaten. Een latex die voor mountainbikes prima voldoet, kan zomaar slechte resultaten geven bij racefietsen. Test latex voor fietsbanden

Ik heb zelf de Squirt en Peaty's (nummers 1 en 2 uit de test) gebruikt, zowel voor de MTB als de racefiets en ze voldoen beiden goed. Met de racefiets heb ik nog nooit een lekke band gehad. Met de MTB heb ik vooral achter flink wat stootlekken, maar ik heb er nog nooit wat van gemerkt onder het rijden. Achteraf zie je de opgedroogde latex zitten als stille getuige dat je weer verschoond bent gebleven van een kwartiertje sleutelen.